Kitap az önce bitti, kendimi iyi hissetmiyorum, çok çok çok çok çok kötüyüm. Bu kadarını beklemiyordum gerçekten beklemiyordum. Son 40 sayfa zaten full ağladım şimdi de resmi görünce tutamıyorum kendimi. Başım çatlıyor, gözlerim şişmiş, ölü gibi geziyorum etrafta. Dediğim gibi son 40 sayfada 5-6 defa bırakmak zorunda kaldım çünkü rahat rahat sindirip ağlamam lazımdı.
İçimi döktüğüme göre yoruma başlayabilirim. Will Traynor, geçirdiği bir trafik kazası sonucunda omurilik felci geçiriyor ve hayata küsüyor. Ailesi Will'i birazcıkta olsun mutlu edecek, hayata bakışını değiştirebilecek bir bakıcıyı işe almaya karar veriyor. Tam da tahmin ettiğiniz gibi bu bakıcı Louisa Clark oluyor.
Diyaloglar çok komikti gerçekten çok eğlendim. Sadece Will ile Lou değil diğer karakterlerede çok güldüm özellikle Lou'nun anne ve babasına. Anlatımı beni hiç yormadı ve kalın olmasına bayıldım, kapağınada tabii ki.
Tekerlekli sandalyeye mahkum insanların psikolojisi çok güzel işlenmiş, etrafındakilerin bön bön bakması çok güzel anlatılmıştı. Yaşanılan duygular çok güzel ifade edilmişti ve her şeyi hissettim. Mutluluğu, umudu, acıyı ve daha bir sürü duyguyu.
Bu kitap hakkında ne kadar çok güzel, müthiş, mükemmel dersem diyeyim yeterli olmayacak biliyorum. Senden Önce Ben'in yeri bende hep çok ayrı kalacak ve her gördüğümde hüzünleneceğim. Ağlamak istediğimde açıp son sayfalarını okuyacağım ve uzun süre duygusal kitapları elime almayacağım.
0 yorum:
Yorum Gönder